Ekrana Çok Bakmak mı Zarar Veriyor Yoksa Teknoloji Dilinin Olmayışı Mı Zarar Veriyor?
Ekrana Çok Bakmak mı Zarar Veriyor Yoksa Teknoloji Dilinin Olmayışı Mı Zarar Veriyor?
Genelde ekran çok bakmanın çocuklara zarar verdiği dile getirilir. Ekran bağımlılığından dolayı çocuklar birçok olumsuzluk meydana geldiği dile getirilir. Haklılık payı var mı? Var. Ekrana sık bakmak zihni tek bir şeyle meşgul etmek gibi. Zihin asıl gelişimini sağladığı yerlerde bulunmadığında bir süre sonra tıkanıklık gösterir. O da bir organ. Diğer organlar gibi beslenmesi gerekir. Zihnin en önemli beslenme aracı Dil.
Ekran başında çocuk da olsa yetişkin de olsa çok aşırı vakit geçirmek organ olan zihne zaten zarar verir. Zihin asıl besleneceği alanları ister.
Dil gelişimini artıran aktiviteler olmadan zihin gelişmiyor. Dilden kasıtta şu: Anlama .
Ekrana çok bakmak tabii ki çok zarar veriyor ama bu ekranın içinde çocuğun muhatap olduğu bir yazı metinleri var. Bunlar üzerine konuşmak lazım. Ekrandaki yazı metinleri hem çocuğa uygun olmayabiliyor hem de edebi dili düşük olduğu için çocuğa faydası olmuyor.
Teknolojinin içindeki metinleri edebi dili yok. Yani edebi bir metin gibi insanı geliştirmediği için ekrana çok bakmanın zararından çok, ekranın içinde yazılı metin zarar veriyor kanımca.
Anlamı oluşturan Dil’dir. Yani yazılı metinler. Teknoloji içindeki metinler kısa cümlelerden oluşur. Bu kısa cümleler sık sık okuyan çocuk bir süre sonra sıkıntı yaşamaya başlıyor. İnsana lazım olan uzun metinler okuyup bunlardan anlam çıkarma.
Tabii ki edebi-bilgi içerikli teknolojik araçlarda edebi dili yüksek olan yazılar mevcut . Ama bu yazıları çocuklar her zaman açmayıp teknolojik araçları başka mecralarda kullanma ihtimali olduğundan, başka mecraların edebi dili de yüksek olmadığından olumsuz etkileniyorlar.
Peki nedir bu bahis açtığımız mesele? Şudur insanı iyi bir seviye kavuşturan, dünyayı anlamanı sağlayan, kişinin kendini yönetmesini sağlayan okunan metinlerin kaliteli olmasıdır. Sürekli bu metinlere değil kalitesiz tek cümlelik teknoloji metinlerine maruz kalan çocuklar bir süre sora olumsuzluklar yaşamaya başlıyorlar.
İnsanın okuduğu edebi metinler düşüncesini oluşturuyor. Ekran bağımlılığı yaratan teknolojinin metinleri de günümüzde ki insanları ortaya çıkardı. İşte düşünceleri düşük, dünyadaki olayları yorumlayamayan insan kitlesi.
Şöyle söylerler telefonu bırak kitap oku. Dokunmadık teknoloji de demek ki kitaptaki gibi metinlerin olmayışı bu sözü söylettirmiştir.
Şunun gibi bir şey sürekli dokunmatik ekrana bastın, uzun bir böyle geçti hayatın diyelim zihin aynı şeyi yapmaktan dolayı gelişmez. Ama o dokunduğun teknoloji de metinsel yazılar olsa belki başka bir şey olabilirdi. Dolayısıyla belki içeriğinde edebi metinsel düzeyi olan dokunmatik teknolojilere ne bakarsak bakalım zor olmayabilirdi. Teknolojinin edebiyat dili olsa keşke.
İnsan Dil ile kendini inşa ederek hayat içerisinde davranışlar sergiler. Dokunmatik teknolojilerin dili bunu sağlamıyor, sadece işi kolaylaştırıyor. İnsana gereken önce kendini inşa sonra kolay yolları bulması.
