Okuma alışkanlığı zorla kazandırılmaz bu ilk. Okuma alışkanlığı hemen edilmez. Günlük bir sayfa okuyarak yola çıkılmalıdır. Yazısı edebi zevk veren kitaplar teşvik edilmelidir. Mesela Mustafa Ruhi Şirin, Gülten Dayıoğlu, Orhan Veli Cahit Zarifoğlu gibi çocuklar için yazan yazarları okusunlar. Muzaffer İzgü gibi yazarları mesela…..
Bazen okuma yapmayabilir çocuk. Bazen uzun süre okuma yapmayabilir ama önemini anlayan biz büyükler alışkanlığı kazandırana kadar peşini bırakmamalıyız. Okuma işini bazen işe yaramadığını düşündüğümüz zaman bıraktığımız olur. O zaman şunu düşünmek gerekir: Acaba ben mi tembelliğe kaçmaya başladım?
Okuma işi beyni besleme işidir. Yapmadıkça beyin organı yerinde sayar. Bağlam azalır insanda. İnsanların senin hakkında ne düşündükleri bilmek kadar önemli bir şey yok. Geniş alana yayılmayan beyin bu düşünceler için kendini hiç yormaya çalışmaz çünkü hiç çalıştırılmamış beyin. Fikir kazınacak yer olması için beyinin geniş alana yayılması gerekiyor.
Üstte yazdığım yazarların dışında edebi derinliği çok iyi olan Türk edebiyatında birçok yazar var bildiğiniz gibi ama bunları hiç okumadan çocukluğu bitirmek ilerde okuma alışkanlığı kazandırtmaz. Muzaffer İzgü’yü küçükken okuyan biri olarak daha sonra okumayı uzun süre bırakıp tekrar dönen biri olarak yazıyorum bunları.
Damak tadı dediğimiz şey burada da geçerli. Şiir ezberleyen çocuk zihnine kelime yerleştirdiğinden beyinde bir etki ediyor. İlerde tekrar okuma isteği uyandırıyor.
